Als jongetje van 8 kwam ik voor het eerst in Het Land van Ooit. Wat ik daar zag had ik me in mijn stoutste dromen niet kunnen voorstellen. Ik was meteen verkocht. Vanaf dat moment moest ik er elk jaar naartoe. Mijn ouders waren niet zulke pretparkfans, dus ik kon ze maximaal één keer per jaar meeslepen. Wat ik in Het Land van Ooit zag, nam ik altijd mee naar huis. Niet in de vorm van fysieke voorwerpen, maar in inspiratie voor mijn creativiteit.
In de jaren die volgden maakte ik o.a. een bordspel van één van de eerste landkaarten en schilderde ik het hoofd van Ridder Graniet op de garagedeur. Maar bovenal bouwde ik het land na van LEGO. LEGO was in overvloed aanwezig in huis; met drie oudere zussen en één oudere broer hadden mijn ouders al veel LEGO verzameld. Daarmee moest het lukken. Na veel bouwuren ontstond het eerste Land van Ooit van LEGO in 1995, toen ik 13 was.
Op de foto is te zien dat ik goed mijn best had gedaan; van de ingang van het park, het kasteel, een ware reus, het raknest tot de Yurre, alles was er. Toen al had ik oog voor detail, want ook de Ooiters maakte ik na; de lakeien, de hofdames en de karakters. En zelfs Alfred J. Kwak en Winnie zijn terug te vinden op de foto. Ik had zelfs OoitSenten van de kleine LEGO-steentjes gemaakt! Dat je LEGO-bouwsels niet voor altijd kon bewaren wist ik natuurlijk wel; anders kun je niet meer met de LEGO spelen. Daarom tekende ik zelf de bouwvoorschriften voor de ooitertjes en het kasteel. Daarover later meer.
Nadat ik het huis uit was gegaan, hebben mijn ouders de bouwwerken nog een lange tijd niet af durven breken. Mondjesmaat werd er wel eens een bouwwerk opgeruimd, maar niet afgebroken. Toch hebben ze nog niet eens zo heel lang geleden ook de laatste resten opgeruimd en afgebroken. Groot gelijk natuurlijk. Wel heb ik toen de ooitertjes in beslag genomen. Die heb ik een opknapbeurt gegeven en kregen een mooi plekje in mijn studentenkamer; op het randje van mijn prikbord, zodat ik ze elke dag kon zien.
Nu – na een paar jaar dakloos te zijn geweest – hebben deze ooitertjes (bijna) weer een nieuw land om in te wonen. De afgelopen maanden zijn er nieuwe bouwwerken herrezen bovenop de kleding- en boekenkast. Over hoe die bouwsels eruitzien volgt later een voorproefje. Op deze weblog wil ik vertellen hoe ik het aangepakt heb en wat de ontwikkelingen zijn. Hopelijk zal daardoor Het Land van Ooit weer een klein beetje herleven. En laten we hopen dat er ook voor de echte Ooiters ooit een nieuw land zal herrijzen.